Özellikle acemi takımlarda, acemi oyuncular için işler zor olabilir. Her ağzı olanın konuşması neticesinde bütün oyunlarınız çılgınca eleştirilir, her hatanız çok sert fırçalar yemenize sebep olabilir. Bu oyuncular gölgede kalmak zorunda olurlar, daha tecrübeli ve popüler olan oyuncular onları herkesin gözü önünde adeta parçalarına ayırırken onlar bu görüntüleri besleyen kişilerdir.
Bazıları çok kısa zamanda büyük işler başaracak kadar şanslıdır. Örneğin, Team Liquid’deki Dardoch şu an Kuzey Amerika’nın en iyi ormancısı olma yolunda. Unicorns’tan Rudy, tecrübeyle resmen dalga geçen bir Kindred ile Atlantik’i yarıp geçiyor. Ve tabii ki, hepimizin bildiği Faker anları. Hayatta bir kere yaşanacak cinsten yetenek patlamaları bir kere ortaya çıkar çıkmaz dünyayı kasıp kavuruyor.
Ama herkes Faker olamaz, ve Faker olamamak asla değersiz olmak anlamına gelmez.Yarının büyük ve saygın oyuncuları bir yerden başlamak zorundalar ve çoğunlukla çok mütevazı koşullarda bu yola çıkıyorlar. Kaybeden takımlardaki sağlam bireysel performanslar bu oyuncuların bıraktıkları önemli izlerdir ve bugünkü performanslarından çok daha iyilerini gösterebileceklerini vaad ettiklerini buradan anlayabilirsiniz.
Sencux
Splyce’ın kadrosu genel anlamda acemi oyunculardan oluşması dolayısıyla hayli sıkıntı çekmekte, ama haftalar geçtikçe gelişme sinyalleri veriyorlar. Chres “Sencux” Laursen, devredeki en genç oyunculardan biri, çok ilginç hareketlere imza atmayı başardı.
Bariz şekilde, Giants’a karşı oynadığı LeBlanc harikaydı. Belki bu tek başına yeterli olmayabilir – şu an herkes Giants’ı yenebilecek durumda. Ama Splyce favori takımlardan H2K’ye karşı oyunu kaybettiğinde bile Sencux’un Ahri oyunu garip şekilde tehditkardı. Kanatlardan gelen cesur saldırılar, rakibin geri hatlarına derinlemesine girişleri hayli iyi zamanlanmış ve etkiliydi.
Ama burada bir soru ortaya çıkıyor: O da saman alevi tadındaki diğer birçok orta koridor oyuncusu gibi sadece suikastçi tipi bir orta koridor oyuncusu mu? Şampiyon arketipi görsel olarak çok etkileyici, ama metaya da oldukça bağlı zira çeşitli orta koridor strateji seçenekleri mevcut. Sencux’ın G2’ye karşı Lulu oyunu nispeten üzücüydü, onun işlevsele kayan rollerde tam olarak tutunamadığına dair işaretler veriyordu.
Nuclear
Kim “Nuclear” Seung-hoo takımını hak etmiyor. Ya da, daha ziyade, SBENU Sonicboom onun kalibresinde bir SGT’ye sahip olmayı hak etmiyor. Kore’nin alt sıralardaki takımı sürekli rakiplerinden daha fazla farm alan ve rakiplerine savaşlarda üstünlük kuran bir SGT’ye sahip – ama sonuç ne? Flawless veya SaSin onun bu çabalarını sonuca taşıyamıyor.
Em-Fire’a karşı üçüncü oyun apaçık bir trajediydi. Nuclear’ın Lucian’ı 11-0-10 skorla adeta bir canavardı, 6 eşya slotu da doluydu ve Ssol’e karşı 70 minyon fark atmış durumdaydı. Bu da oyunun yaklaşık bir saat sürmesinin ana sebeplerinden biriydi. Ama ne yazık ki takımın diğer kısmı karşılarındaki muadillerinden çok gerideydi. Tüm çabalarına rağmen, Nuclear dördüncü haftanın sonunda da galibiyet göremedi. Birisi bu çocuğa mola versin artık, yazıktır.
Rokenia
Üç farklı ülke Hong Kong Esports’un en yeni orta koridor oyuncusunun yakın zamandaki yetenek gösterisi üzerinde hak iddia edebilir. Jeon “Rokenia” Yeong-dae Japonya’nın Wildcard elemelerinde oynayan ve bu sayede Tayvan’ın Gash Bears Challenger takımı tarafından izlenip LoL Master Series’in ikinci sezonunun başlangıcından önce satın alınan Güney Koreli profesyonel bir oyuncu. Gerçi Gash Bears’ın biraz enkaz olduğu ortaya çıktı – kadrosundaki tecrübeli oyunculara rağmen, eski Logitech Snipers ormancısı Yo’nun liderlik ettiği dört acemi tarfından resmen paramparça edildiler.
Snipers çabucak dağıldı hatırlarsanız, Yo da Tayvan’ın diğer ormancılarına kıyasla neredeyse bir hiç, ama yine de Rokenia’yı kolayca yenmeyi başardılar. Galiba Hong Kong Esports’ta birileri bu adamın kanıtlayacak bir şeyleri olduğuna inanıyor, ve yatırımları işe yarıyor gibi görünmekte.
Rokenia’nın LMS’de en üst sıralarda rekabet edebileceğini söylemek çok fazla olur. AHQ hem Chawy hem de Westdoor’u alarak adeta “hile yapıyor”, Maple’ın Zed’i 6.3 yamasıyla birlikte daha da korkutucu olacak ve Machi’nin Apex’i sıradaki felaket. Diğer yanda, Rokenia birinci bölgenin acemileri arasında en önemli özelliğini gösteriyor: baskı altında eriyip gitmek yerine, Tayvan’ın halihazırda yüksek kalibreli orta koridor oyuncularının onu zorladığı oyun altında kendini geliştiriyor.
Onun rehber olarak HKE ormancısı DinTer’e sahip olması ise tam anlamıyla karmanın bir sonucu gibi: DinTer şu an bölgenin en iyi ormancılarından, ama Taipei Assassins’te başladığında sürekli kötü ultileri, kötü mekanikleri ve kötü yönetimi nedeniyle eleştiriliyordu. DinTer aslında en kötü oyuncuların bile bir iki yıl içerisinde gerçekten harikalar yaratabileceğinin kanıtı. Gelişmeleri ve öğrenmeleri için bir şans verildiğinde, tüm olumsuz etkenlere karşı kararlı olduklarında, nihai yetenek çıtalarının nerede olduğunu tahmin etmek hayli zor.
Tek yapabaileceğiniz onları izlemeye devam etmek ve onlara bir şans vermek.
